Part - 4

धेरै बेरको पर्खाइ पछि बल्ल एउटा बस आयो ! खालि खाली रहेको बसको अगाडिकै सिटमा बसे ! बस आधाबाटो सम्म मात्र जाने र साझ बाटो खुले पछि बुटवल जाने भन्दै थियो कन्डक्टर !
सोधे - किन ?  के भयो र ?
- सिद्ध बाबा नजिकै गयको पहिरो ले बाटो अवरुद्ध छ ! काम चल्दै गरेको ले रोड बिभागले साझ चार बजे तक बाटो स्थगित गरेको छ ! तर ढुक्क हुनुस चार बजे पछि जान पाइन्छ !
सबै गाडी गयका छन ! जोरधारा सम्म मात्र , त्यहाबाट अगाडि पुलिसले जान दियको छैन रे ! तेसैले त्यहा सम्म जाउ र बाटो खुल्ने बित्तिकै अगाडि जाउला !


अवाक भय म ! आज फेरि कस्तो पनौती लाग्यो मलाइ  ! प्लेन छुट्ने भयो !
खै किन बिस्मिता लाई भेट्नै लेखेको छैन कि क्याहो ! टेन्सन मा परे !
साथिलाइ फोने गरे
- मेरो प्लेन छुट्ने भयो ! काठमाडौ जान अतिनै जरुरी छ तेसैले बाइक मा मलाइ बुटवल सम्म छोडिदे न ?
- हुन्थ्यो , तर दश किलोमीटर यता बाट नै पुलिसले जान दियको छैन रे नत बाइक नत पैदल,अब कसरी लैजाउ म ?

- हुन्छ तेसो भय म हेर्छु ! ( फोन काटिदिय )

मनले माने र फेरि सोधे - तर ड्राइभर भन्दै थियो चार दिन पहिला पनि यस्तै चार बजे तक बन्द भनेर छिटो काम सकियकोले दुइ घन्टा अगिनै बाटो खुलेको थियो !
नआत्तिनुस हजुर को मात्र हैन समस्या सबैको उस्तै छ !
गाडि आफ्नै रफ्तार मा चलिरहेको थियो !

आधा घण्टा मै जोरधारा पुगियो !
बसहरुको उत्तिकै लाइन ! होटेल हरुमा मान्छेको ताती ! कोइ के भन्दै , कोइ अस्तिको घटना को कुरा गर्द थिय !  कोइ भने बटुक र माछा फ्राइ मा ब्यस्त ....
तर आफ्नो भने मुटु पनि सायद सामान्य भन्दा दश गुणा बढि धड्किरहेको थियो ! निक्कै मुख सुकेको ले एक पिस हरियो काक्रा को चिरा खाय रु - बिस तिरेर !

दिदिको फोन आयो !
बाबू कहाँ पुग्यौ नि ? अझै कति बेर लाग्छ ?
सबै बृतान्त दिदिलाइ सुनाय ! दिदी पनि भन्दै हुनुन्थ्यो बिहान त चलेका थिय , सायद नौ बजेदेखी बन्द गरे होलान !
-  न आत्तिनु के गर्नेत खुलेपछि आउनु
- हुन्छ तर हजुर खाना खानु है
- हुन्छ !

एघार बजेको थियो ! लास्ट बिकल्प अब केही पनि देखिन र बिस्मितालाइ फोने गरे ! अफिस मा रहिछन ! आफ्नो समस्याको बारेमा बताय र प्लेनको टिकट क्यान्सिल गर्न भन्दै थिय !
बिस्मिता रुदै भन्दै थिइन -
- जहिले पनि यस्तै केही न केही बहाना मात्र ! यदि आउने मन थियन भने किन मलाइ टिकट निकाल्न भनेको त ?
अब पर्दैन आउन !
म तिमी आउने आशा पनि राख्दिन !
जिन्दगिमा सबैभन्दा पट्ट्याट लाग्ने कुरा नै कसैको पर्खाइ हो ! तेसैले म आजबाट कसैको पर्खाइमा बस्दिन र बस्न पनि सक्दिन ! यदि आउन मन लाग्छ भने काठमाडौ आयपछि मात्र फोन गर्नु नत्र पर्दैन !
रिसले फोन काटी !
                             ~ ५६ ~

फेरि गरे तर फोन उठेन ! मलाइ झन टेन्सन भयो ! पटक पटक फोन गरे तर उ फोन काट्थी ! चरैतिरबाट तनाव मात्र ! एकपटक त यस्तो लाग्यो साला जिन्दगी पनि कस्तो झुर यार - यहि भिरबाट हाम्फालम कि क्याहो !
दिमागले काम गरेन ! रेस्टुरेन्टमा गय , एउटा टुबोर्ग बियर मगाय र दुई पिस माछ फ्राइ ............

करिब आधा घन्टा पछि बिस्मिताको फोन आयो ! उ भन्दै थिइ उसो भय प्लेन त छुट्ने भयो नि !

- मिल्छ भने टिकट क्यान्सिल गराइदेउ ! म रातिको नाइट बसमा आउछु !
म कति अनलक्कि मान्छे है ! कुनै पनि कुराको प्लान बनाय भने कहिले पनि समयमा पूरा भयको रेकर्ड नै छैन !

- हुन्छ म उसो भय टिकट क्यान्सिल गराउन भन्छु !
- पछि फोन गर्छु है ! बाइ शुभम !
- बाइ / बाइ

केहिबेरमै बिस्मिता को फोन आयो
- ला शुभम , टिकट नन रिफन्डेबल होइछ ! क्यान्सिल गर्नु मिल्दैन रे ! उफ !
- अब के गर्ने त ?
- केही नगर्ने ! टिकट च्यातेर भगवान लाई चडाइदेउ ! ( रिसाउदै भन्दै थिइ ) कराउदै थिइ ! भगवान लाई सराप्दै थिइ !

- किन बिस्मिता यस्मा भगवान को के दोष छ र ?
जब कुनै समस्या पर्दा भगवान पुकार्ने तिमी , बरु मेरो नाइट बसको यात्राको कामना गर ! फेरि त्यो पनि क्यान्सिल गर्नु पर्यो भने !
( हा हा हा ....हास्दै थिय , उ कराउदै .... )

- मैले तिमी आउने भनेर आधादिन पछि अफिसबाट छुट्टि लियकि थिइ ! अब ............
- अब के नि ! उसो भय तिमी पनि छुट्टि क्यान्सिल गरिदेउ ! सेम / सेम हिसाब किताब बराबर ( हा हा हा .....)
उ झन रिसाउदै थिइ !
- पिलिज शुभम ! जोक नगर न ! आफुलाइ यहाँ कस्तो भयको छ , तिमिलाइ जहिले पनि मजाग मात्र !

रिसले आगो भयकी बिस्मिता लाई सम्झाउन गार्हो थियो ! फेरि पनि आजको दिन त हो , म भोलि आइपुग्छु भन्दै सम्झाउदै थिय !
पछि उ आफै भन्दै थिइ - उसो भय नाइट बस मा नआउ शुभम ! रातिको बसहरु धेरै एक्सिडेन्ट् भयको खबर मात्र आउँछ ! दाउन्नेको बाटो निक्कै खराब छ ! ड्राइभर हरु पनि रातिमा धेरै डृन्क गरेर चलाउछ्न ! बरु भोलि बिहानैको बस मा बस्नु म भोलि देखि तिन दिनको छुट्टि लिन्छु !

- हुन्छ ! उसो भय म भोलि बिहानको बसमा आउछु ! आज बुटवल गयर दिदिको मा नै बस्छु !
- म पनि अफिस मा बिजि छु , साझ कुरा गरौला है !
- हस / बाइ
- बाइ , शुभम !!

                         ~  ५७ ~

चार बजे खुल्छ भनेको बाटो साडे चार बजे मात्र खुल्यो तर धेरै जाम परेको ले साझ सात बजे मात्र बुटवल पुगे ! भोलि बिहान नौ बजेको डिलक्स को टिकट लियर दिदिको घरतिर लागे !
दिदी भन्दै हुनुन्थ्यो
- बुझेर मात्र घरबाट निस्किनु पर्दैन ! कति दु:ख भयो डेढ  घन्टाको बाटोमा नौ / दश घन्टा बस्नु पर्दा !

धेरै टाउको दुखेको थियो ! दिदी ले चिया बनाउनु भयो ! चिया सङै केही बेर कुरा गर्यौ ! दिदी नौली बुहारिको बारेमा सोध्धै हुनुन्थ्यो ! तेत्तिकैमा भिनाजु पनि टुप्लुक्क आइपुग्नु भयो ! हामी कुरा गर्न लाग्यौ , दिदी खाना बनाउन लाग्नु भयो !

थकाइ निक्कै नै लागेको थियो ! तेसैले खाना खायर छिट्टै नै सुते ! राती बिस्मिताको फोन आयो घडी हेरे एक बजेको रहेछ !
- किन यति राती फोन गरेकि बिस्मिता ?
- निन्द्रा नै लागेन , धेरै याद आयको छ शुभम ! तिमि समय मै आयको भय आज हामी सङै हुन्थ्यो तर ........

- भोलि त हामी तीन / चार बजे भेट्नेछौ डियर अब सुत , रात धेरै भयो !
यहाँ मलाइ पनि तेत्ती बोल्न मिल्दैन पल्लो कोठामा दिदि हरु हुनुन्छ !
- हस / बाइ , गुडनाइट
- बाइ / बेबि , गुडनाइट !!

बिहान खाना खायर बिदा भय ! नौ बजे को बस दस बजे मात्र काठमाडौ को लागि प्रस्थान गर्यो ! एक घन्टा यहि ढिला भयो ! बिस्मिताले फेरि टेन्सन लिन्छेकी भनेर मैले बस समय मा नै छुटेको म्यासेज गरिदिय ! तर निक्कै बेर पछि पनि उस्को केहि रिप्लाइ आयन ! फोन गरे फोन उठेन ! सोचे वासरुम गयकि होलि !

आधा घन्टा भयो आउदैन फोन , न फोन उठ्छ ! आइपड निकाले र लोकपप गितहरु सुन्दै बसे ! निक्कै बेर पछि बिस्मिताको फोन आयो ! उ भन्दै थिइ !
- पार्लर गयकी थिय ! Sorry Dear !
मोबाइल चार्जर मा राखेर !
-  तिमी कहाँ आइपुगेउ ?
- अहिले दाउन्ने मा छु ! खाना खान रोकेको छ बस !
- तिमी खायौ ?
- मैले बुटवल नै खायर आयको ! अहिले खादिन केही मन छैन !
- यदि म सङ्गै भैदियको भय खान्थेउ ?
- अब काठमाडौ आयर ल !
रमाइलो कुरा र मजाग गर्दै थिइ ! उ खुशिले होला आज अलि रोमान्स मा देखिन्थी !
बस छुट्ने टाइम भयो बिस्मिता म फोन राखे है !
- हस ! बाइ शुभम / Have A Nice Journey ! Welcome To "Kathmandu "
- Thank you so Much

                         ~ ५८ ~

काठमाडौ धेरै पटक गय तर मेरो यात्रा प्राय नाइट मा हुने गर्थ्यो ! बसमा निदायर बिउझिदा काठमाडौ आउथ्यो !
दिनको यात्रा मेरो यो पहिलो पटक थियो ! दासढुङ्गा देखि जाममा परेको बस काठमाडौ पुग्ने बेला सम्म पनि अझै कुलिनटार पुगेको थियन ! बारम्बार फोन आउन थाले घरबाट , दिदी को , साथिभाइ अनि बिस्मिता को .......

यात्रा सुस्त सुस्त अगाडि बढ्दै थियो ! बिस्मिता को फोन लगातार आइरहेको थियो ! भन्दै थिइन - म स्कुटर लियर लिन आउछु ! अब झन जाम पर्न सक्छ ! थानकोट को उकालो आउन अझै बाकी नै छ ! सानो गाडी जताबाट पनि छिराउन सकिन्छ शुभम !

तर म उस्लाइ दु:ख दिन चाहन्नथे र नकारे !
प्रतेक पन्ध्र मिनेटमा फोन माथी फोन मात्रै ! बसमा बसेका यात्रु हरु पनि भन्दै थिय - काठमाडौ हजार पटक आइयो तर यति लामो जाममा पहिलो पटक फसियो ! सबै उदास र चिन्तित देखिन्थे ! समस्या मेरो मात्र थियन !
काठमाडौ नया बसपार्क पुग्दा रातिको दुइ बजेको थियो !

- चेक नाका आयपछि बिस्मिता लाइ फोन गरेको थिय ! उ पिकअप को लागि बसपार्क आयर पर्खिन्छु भन्दै थिइ !

- निलो कलरको स्कुटर , रातो हेल्मेट अनि रातो ज्याकेट मा  आयकी बिस्मिता लाई म पहिलो पटक प्रत्यक्ष भेट्दै थिय !
हात मिलाय ! हाय भने ! सधै भिडियो कलमा देखेका बिस्मिता का हातहरु आज म प्रत्यक्ष देखेको थिय र छोयको पनि ...

तर उ मलिन र मौन थिइ ! हात मात्र मिलाइ र भन्दै थिइ - छिटो बस्नुन धेरै राती भयो ! सायद होटेल वाला ले पनि गेट खोलेनन भने !
बसे उसैको पछाडी ! बिचमा ब्याग राखियो ! हामी बिच ब्यागले बस्ने दुरि को साध छुट्ट्यायो ! आउने जाने स्पिड ब्रेकर र खाल्टा खुल्टी हरु मा गाडि हल्लिन्थ्यो ! म अगाडि हुत्तिन्थे र ब्यागमा ठोकिन पुग्थे ! बिचमा ब्याग नभयको भय सायद बिस्मिताको जिउ मा नै ठोकिन्थे होला ! मनलाइ स्थिर राख्न सकिन बिभिन्न कुराहरुले मनलाइ रातिको सन्नाटा मा पनि छिचोल्दै थिय !

बाटोको छेउछाउ मा कताकति बोलिरहेका बत्ती हरु , सुनसान रोडहरु , अनि भुस्याहा कुकुरहरुको मात्र वोहोरदोहोर ! अरु कोइ देखिन्नथे ! म र बिस्मिता मध्यरातिमा हुइकियका थियौ काठमाडौ को गल्ली गल्ली ...

उ केही बोलेकि थिइन ! उ नबोल्दा मलाइ पनि बोल्न अफ्ठ्यारो लागिरहेको थियो  ! कहाबाट कुन कुराले सुरुवात गरु ! सोच्थे कुरा उसैले निकालोस ! उ केहि बोलिन आफ्नै रफ्तार मा गाडी चलाइ रहि .....
धेरै बेर बाटो हेरे ! तर उस्को बोल्ने छाट देखिन ! आफै ले कुरा निकाल्ने सुर कसे !

- हामी बस्ने कहाँ नि बिस्मिता ?
- गौशाला .....

त्यो बाहेक उ केही बोलिन ! स्कुटर आफ्नै रफ्तारमा थियो ! म उस्को पछाडी बसेर काठमाडौ का गल्ली र घरहरु नियाल्दै थिय !
करिब पन्ध्र मिनेटमा होटेल मा पुगियो तर सबै सुतिसकेका थिय ! गेटमा ताल लगाइयको थियो ! होडिङ्ग बोर्डमा लेखियको नम्बरमा फोन लगाय ! पाले दाइले केही बेरमै गेट खोलिदिय ! स्कुटर पार्क गरेर भित्र छिर्यौ ! रिसेप्सनमा गय ! रुमको चावी लिय ! तीन तला माथि रुम न:- ३०४ मेरो नाममा बुकिङ गरियको रहेछ !

                                 ~५९ ~
डबल बेडको कोठा , एयरकन्डिसन , साइडमा एल जि को ठूलो एल सि डि - टिभी अनि रातो कार्पेट बिछ्याइएको ठूलो खुल्ला रुम ,अटेच बाथरुम !
सेतो बेडसिट माथि पट्ट्याएर राखेको बाक्लो गुलाबी कोरियन ब्ल्याङ्केट !
लामो सफर , बसको यात्रा ! धुलै धुलो ले मुछियको म थकित चेहेरा !
आफैमा नमज्जा लागिरहेको थियो ! म यस्तो हालतमा पहिलो पटक बिस्मिता लाई भेटेको थिय ! बाथरुम गय र गिजर अन गरे ! बिस्मिता अझै पनि केही बोलेकी थिइनन !

आफ्नो हेल्मेट र ज्याकेट उतार्दै थिइन !
एक्कासी मलाइ झम्टिइन !
" मेरो सपनाको राजकुमार सित आज म रियलमै छु , तर पनि सपना झै लागिरहेको छ ! "
- आइ लभ यु - शुभम !
- लभ यु टु

यसरी आजसम्म कसैको अङ्गालोमा अंकमाल गरेको थिइन ! तेसैमा पनि पहिलो भेट अनि पहिलो दिन ! धुलो , धुवा र लामो सफरले मलाइ नुहाउन मन लागेको थियो ! बिस्मिता मेरो कपाल मुसार्दै भन्दै थिइन
- कति धुलो ले छोपेछ !
म नुहाउन गय
नुहाउदा नुहाउदै धेरै सपना हरु सजाय ! साइडमा रहेको बाथ टप लाई हेरे ! कास बिस्मिता पनि नुहाउन आय त सङै बाथ टप मा बसेर नुहाउन हुन्थ्यो !
इमेजिन गर्न थाले यस्तै केके न केके सोच्दै थिय , बिस्मिता ले बाहिर बाट भन्दै थिइन
- केटामान्छे लाई पनि नुहाउन तीन घन्टा लाग्छ र ?
- आज उतै बस्ने बिचार छ कि के हो ?
-  हा हा हा ........ ( दुवै हासियो ! भित्र र बाहिर )

तेतिन्जेल मैले आफ्नो शरिर को साबुन पखालि सकेको थिय , तर टाबेल लियर जान बिर्सियछु ! आफैलाइ लाज लाग्यो ! कसरी मागु ! बाध्यता मा परे ! फेरि पनि आवाज दिय - बिस्मिता टाबेल पिलिज !

                         ~ ६० ~

उस्ले ढोका नक गर्दै थिइ र भन्दै थिइ , जानिजानी नलगेको हैन मलाइ थाहा छ केटाहरुको सप नौटन्की ! लौ तिम्रो टाबेल !

-हैन तेस्तो पिलिज !

थोरै ढोका खोले ! म पुरै नाङ्गै थिय ! लाज लागेको थियो कतै बिस्मिता ले ह्वात्तै ढोका घुचेटि भने ! बाफ्रे !!
छेपारा झै थोरै मुन्टो देखिने गरि बाहिर हात निकाले र टाबेल लिय ! यतिन्जेल बिस्मिता पनि आफ्नो नाइट ड्रेस चेन्ज गर्न भ्याइसकेकि रहिछन ! सिल्कि र सर्लक्क को लामो रातो कलरको गाउन मा गोरो बाटुलो अनुहार अनि खुल्ला छोडेको कपाल , ति तिखा र काला गाजलु आँखा ! हल्का लिपिस्टिक ले पोतेको गुलावी ओठ !
लेडिज पर्फ्युम को सुगन्ध मगमगाइ रहेको थियो ! कोठा नै बसाउने गरि ! टिभी को रिमोट हातबाट खोसे र सोधे
- कुन पर्फ्युम लगायकी नि ?
- ज्यास्मिन
- राम्रो रहेछ बास्ना !
- अनि ......म नि ?  ( उस्ले हास्दै भनी )

तिम्रो लागि त म यस्तो हतार मा पनि काठमाडौ आयको के तिमिलाइ मन नपरायर होला र ?
उ अलि उदास भै !
- किन के भो फेरि ...?
- केहि नाइ जब सम्म तिमी आयनौ , म धेरै चिन्तामा थिय ! यस्तो लाग्यो कि मैले तिमिलाइ बेकार बोलाय ! मैले गर्दा तिमिलाइ कति कष्ट भयो सफर मा ! - Sorry .....

- तेस्तो होइन सानु ! हुन्छ कहिले काहीँ सफर मा जे जस्तो पनि सहनु पर्छ ! यस्मा तिम्रो के दोष ! यति भन्दै थिय ! उस्ले मलाई फेरि हग गरि ! गर्ल्याम्मै बेडमा पल्टाइ र आफ्नो गुलाबी ओठ ले मेरो ओठमा किस गर्दै थिइ ! निधार , आँखा , घाँटी र लिप्स सबै ठाउ ...... !
 कहि कतै नछुटाइ पालै पालो ! शरिरको हरेक अङ्ग अङ्गमा !

उस्को मुखबाट एक किसिमको अलग सुगन्ध आइरहेको थियो ! करिब तिन मिनेट पछि हामी अलग्गियौ ! बल्ल सोध्न थाली यात्रा अनि यात्रामा भयका कुराहरु ! म बेड मा सिरानिको आडेस लगायर बसेको थिय , उ मेरो काखमा सुतेर सुन्दै थिइ सबै बृतान्त , जो म मुम्बई देखि काठमाडौ आउदा सम्मका कुराहरू ............ !

आफ्नो ब्याग बाट उस्लाइ लगेको सबै गिफ्टहरु एकएक गरेर दिदै थिय ! मेरो लागि बनायको मेरो आफ्नै तस्बिर को फोटो फ्रेम दिदै भन्दै थिइन - यो तस्बिर सबै भन्दा मलाइ मन पर्ने तेसैले बनायकी ! अति सुन्दर , निक्कै राम्रो  जस्लाइ मैले हाम्रो बेडको साइट टेबलमा सजाय ! उस्को तस्बिर राखेर बनायको कप पनि उ बेडको अर्को साइडमा सजाउन थाली ! वास्तवमै हाम्रो प्रेमका साक्षी नै यिनै थिय !

                            ~ ६१ ~

कोठाको रोनक झन बढेर आयो ! रात पूरा बितिसकेको थियो ! बाहिर मान्छेहरुको खल्याङ बल्याङ आवाज आइरहेको थियो ! घडी हेरे बिहान सात बजिसकेको रहेछ !

साइड टेबलको छेवैमा रहेको टेलिफोन नजिकै राखेको  मेनुकार्ड पल्टाय ! बिस्मिता भन्दै थिइन भोक लागेको होला नस्ता के खाने ?

कफि हेरे रु - १२० रहेछ !
बाबै कत्ती महङ्गो नि ! नास्ताका सबै डिसेज हरु हेरे तर रु-  ३५० भन्दा कमको केही थियन ! बिस्मिता भन्दै थिइन थ्री स्टार होटेल हो बाबू राजा यहाँ सस्तो केही पाइदैन ! तर धेरै राम्रो छ !
मलाइ रेट हेर्दा जो भोक उतृइसकेको थियो तर उसैले नै रिसेप्सन मा फोन गरेर चिज स्याण्ड्विज र दुई कप कफि को अर्डर गरि !

सधै हामी च्याट र स्काइप अनि भाइबर मा कुरा गर्ने आज सङ्गै थियौ ! यस्तो लाग्थ्यो हामी अजाद छौ , खुल्ला आकाश मुनि , ! हावामा उडेको प्यारासुट झै ! मानौ म धागो हो र उनी चङा हुन ! प्रेमको भाव र प्रेम रसमा मा डुबेका थियौ ! उन्को खुल्ला सिल्की कपाल सित खेल्दै थिय ! कपाल बाट आइरहेको एक सुगन्ध ले अलग उर्जा दिइरहेको थियो ! म यो सन्सार बाट हरायर अलग सन्सार मा बिलिन हुन पुगेको थिय !

फेरि उहि खेल दोहोरियो - गर्ल्याम्म पल्टायर प्रेमको अतिसबाज को कुस्ती खेल्दै थियौ ! हामि एक आपसमा बटारियको धागो झै बटारिदै थियौ, कहिले फुकाउन नसकिने गरि ! मलाइ झन इम्मोसनल बढेर आयो ! बिस्मिता तल थिइन र म उनैको माथी ! मेरो देब्रे हात उन्को टाउको मुनि सिरानी बनेको थियो ! बिस्मिताले आफ्नो जिब्रो मेरो मुखभित्र छिरायकी थिइन ! जोर जोरसित फेरेको श्वास बाट  सेक्सको अलगै गन्ध आइरहेको थियो ! बिस्मिता ले मेरो तल्लो ओठ मा किस गर्दै मेरो जिब्रो चुस्न थालिन !

कन्ट्रोल गर्न असम्भव थियो ! बिस्मिता लाइ कस्सेर आफ्नो छातिमा चिप्काय ! मानौ बिस्मिता अब कहिले उक्किने छैनन ! दाहिने हातले उन्को सिल्की गाउन लाई कम्मर सम्म माथी सारिदिय ! बिस्मिता का हातहरु फुस्किन नसकिने गरि मेरो कम्मर मा बाधियका थिय ! माथी सर्केको रातो गाउन भित्र देखिइ रहेका सेता साप्रा र कालो पेन्टिले मलाइ झन आक्रमण गर्दै थियो ! खपिनसक्नु भयो !

मेरो कम्मरमा कस्सियर बाधियका बिस्मिताका हातहरु कहिले माथी त कहिले तल सलबलाइ रहेका हुन्थे उन्को जिब्रो बाट पोखियका र्‍यालहरु मेरो ओठ , घाटि र शरीर मा  लत्पतिन पुग्थ्यो ! घरि बिस्मिता ले मलाइ माथी त घरी तल पार्दै किस गर्दै थिइन ! तत्तिकैमा ढोकाको बेल बज्यो ! बिस्मिता हतपत ब्ल्याङ्गकेट भित्र गुटुमुटिन .......

बाहिर बाट आवाज आयो - सर , ब्रेकफास्ट !

                         ~ ६२ ~

- मोराले पनि यहि बेला ल्याउनु परेको ! यस्तो लाग्थ्यो कि AK-47 भैदियको भय ठाउको ठाउ भुनिदिन्थे तर...
आफुलाइ सम्हाल्दै ढोका खोले !
उस्ले टेबलमा नास्ता राखिदियो !
हुनत उस्को के नै गल्ती थियो र ? ढोका लगाय तब बल्ल बिस्मिता लजाउदै उठिन ( हास्दै थिइन र भन्दै थिइन - ठूलो दुर्घटना हुन बाट जोगियो ! नत्र हादसा को शिकार ! कुनै बेला त भगवान पनि दाहिना हुन्छन )

नास्ता र कफि सङ्गै आज हामि काठमाडौ घुम्ने प्लान बनायौ ! मनकामना जाने कुरा भयो , तर आजको दिनमात्र हामी सित बचेको थियो - भोलि दिउँसो तिन बजे को मेरो फ्लाइट थियो !
- कति समय लाग्छ ? मनकामना घुमेर आउन !
- जान आउन दिनभरी नै लाग्छ शुभम !
- उसो भय यहि कतै घुमौ न !
दुबैले सल्लाह गरेउ आज काठमाडौ को रिङ रोड सबै घुम्ने , महल र मन्दिरहरु पनि !

बिस्मिता सेतो टिसर्ट र कालो हाफपाइन्ट अनि कन्भर्स सुजमा थिइन ! गोरो बाटुलो अनुहारमा लगायको ब्राउन कलरको चस्मा र रेडियस कलरको खुल्ला छोडेको सिल्की कपाल !
कालो सर्ट र सेतो पाइन्ट अनि ब्राउन कलरको सुज लगाउन उनैले आग्रह गरिन ! निलो कलरको स्कुटर अनि उन्को पछाडि म !
भन्दै थिइन - मलाइ चलाउन धेरै मन पर्छ तर कसैको पछाडी बस्न अति डर लाग्छ ! शुभम यहा धेरै भिड पनि छ ! तर मलाइ त सधैको आउने जाने बाटो आदत भैसक्यो , तिमी बस म चलाउछु !

मलाइ पनि उन्को पछाडी बसेर जान पाय नै हुन्थ्यो जस्तो लागिरहेको थियो ! त्यहाको भिड , खाल्टाखुल्टि परेको साघुरो बाटो अनि अन्जान शहर .........

- निस्कियौ गौशाला बाट पुरानो बानेश्वर , मैत्रीदेवि , डिल्लिबजार , पुतलीसडक हुँदै रत्नपार्क को आकशे पुलमा !

त्यहा केही बेर रोकियौ ! पुल माथी केही केटाकेटी हरु सेल्फी खिचिरहेका थिय ! बिस्मिता पनि भन्दै थिइन - हामी पनि एक सेल्फी लिगौन सम्झना रहनेछ !

जिन्दगिमा यसरी यति करिब भयर मैले पहिलोपटक कसैसित तस्बिर खिचिरहेको थिय! बिस्मिता कस्तेर भिक्टोरिया क्रस त कस्तेर पिग पोज मा हुन्थिन ! यसरी मेरो शरिरमा टासियर बिस्मिताले खिचेका तस्बिर भन्दा पनि मलाइ अलगै महसुस भैरहेको थियो ! निक्कै तातो उस्को शरिर ! बिस्मिताको हिपको तातो रापले मेरो शरीरमा भयको घर्सण ले म आधाआधी सिथिलता भैसकेको थिय ! फेरि पनि उ खिचेको तस्बिर देखाउदै भन्थी - वाउ! मेरो ब्राउन र तिम्रो कालो चस्माको कम्बिनेसन हेरन शुभम !

                        ~ ६३ ~

उस्को गालामा किस गरे उ मुस्कुराउदै थिइ ! हामी लेफ्ट साइड मोडियर भद्रकाली हुँदै शहिद गेट पुग्यौ ! चोकमा एउटा सानो धरहरा को स्तूप देखे ! उहीँ भुकम्पको याद आयो जहाँ हजारौ मानिस हरु मरेका थिय ! सम्झिय केही बर्ष पहिला आउदा धरहरा चडेको ! अनि सम्झिय भुकम्पले धरहरा ढलाउदा धरहराको टुप्पोबाट सङ्गै खसेर बाचेकी रमिला श्रेष्ठलाई ....!

बिस्मिता लाई आग्रह गरे , हामी एकपटक धरहरा पनि जाउ न ?
-  केही छैन त्यहा ! भत्केको धरहरा देख्दा पनि नराम्रो लाग्छ शुभम ! किन जाने त्यहा बरु म तिमिलाइ अरु ठाउँ लैजान्छु ! तर जिद्दि गरे, र पुगियो धरहरा !
भत्केको धरहरा देख्दा उहीँ कालो दिनको याद आयो ! यस्तो लाग्यो कि काठमाडौ धरहरा बिना अधुरो छ ! मानिसहरुको धेरै भिड थियो ! सबैले तस्बिर हरु खिच्दै थिय तर मलाइ भने मन लागेन !

सुन्धारा हुँदै हामी वीर अस्पताल को अगाडि बाट रत्नपार्क र भद्रकाली मन्दिर पुग्यौ ! बिभिन्न कलात्मक ले सजियका यस्ता मन्दिर सायद नेपाल मा बाहेक अन्य देशमा कमै होलान ! जो हजारौ बर्ष पुराना प्राचीन कालदेखि नै बिराजमान छ्न !

बिर अस्पताल मा चौध दिन बसेको याद आयो , अनि आफैलाइ कस्तो नराम्रो लागेको थियो ! जहाँ म मेरि ममतामय माताको उपचारको लागि बसेको थिय ! ठूलो संघर्ष बावजुत पनि खाली हात फर्कियको थिय!
म केही बेर मौन थिय !
यो सप बिस्मितालाइ थाहा थियन र कहिले भनेको पनि थिएन !

- शुभम किन चुप बसेको ? के भयो किन मिचेको आँखा ?
- केही नाइ धुलो पसेछ !
बिजायो तेसैले ! कुरा मोडिदिय !
हो यहाँ को धुलोले त मान्छेको ज्यानै लिन्छ बाबा ! चस्मा लगाउ न , बिना चस्मा हिड्न गार्हो हुन्छ !

म पछाडि बसेर काठमाडौ लाई नियाल्दै थिय ! उस्ले घरिघरी भन्ने गर्थी धुलै धुलोको राजधानी काठमाडौ शहर  !

                         ~ ६४ ~

बाटोको छेउछेउमा केटिहरुको झुम्म झुम्म हुलहरु देखिन्थे ! मनमनै सोच्थे - सायद ग्राहक को पर्खाइमा उभियका कल गर्ल होलान ! बिस्मिता लाई सोधे रिसाउने होकि भनेर सोध्न सकिन ! जब लायनचौर पुग्यौ त्यहा पनि उस्तै छोटा मिनिस्कट र आधाउधी जिउ ढाकिने कपडा मा उभियका एक हुल केटिहरुको जमात देखे !

केटिहरु पनि कस्ता कस्ता बाबै नि ! पुरै नेपाल अधिराज्य बाट छानियर आयका केटि मात्रै काठमाडौ मा बस्छन कि क्याहो ! जता हेर्यो उतै हिरोनी ! फर्की फर्की हेर्दै थिय -  एक्कासी बिस्मिता ले आवाज दिइन !

- मोहोनी लगाउलान है काठमाडौ का मोडेल हरुले ! यहाँ त यस्तै हो बाबू राजा !
- हेर्न हुदैन आँखा बिगृन्छन नि
( हा हा हा हा ..... दुबै हास्यौ बेस्मारि जो ....)

- किन बिस्मिता बाटो बाटोमा यसरी उभियका केटिहरु ?नजिकै बाट हिड्ने हो भनेत तान्छन होला है ! सुनेको त थिय - काठमाडौ मा दिनदहाडे यौन को देहब्यापार हुन्छ भनेर तर आज प्रत्यक्ष देखियो !

- हा हा हा ........बादर हुन्छ , खुप !
केटि उभियको देख्यो त केटाहरु यो बाहेक अरु सोच्नै सक्दैनन कि क्याहो ! कुनै दिन म पनि यस्तै बाटोको छेउमा उभियको देख्यौ भने त तिमी यहि नै भन्छौ जस्तो लाग्यो !
- हैन कहाँ तेस्तो भन्ने !
- अनि के त ?
- फेरि यिनी को हुन त ?

- अफिसको काम सकेर आफ्नो घर जान - बस / जिपको पर्खाइमा बसेका हुन - बुद्धू !
- बाफरे तोभातोभा ! मैले के सोचेछु !
तर मैले यसरी बस पर्खिने मान्छे बस बिसौनी बाहेक देखेको थियन तर यहाँ जत्ना पनि उभिदा रहेछन ! बसवाला पनि ट्राफिकको आँखा छलेर पेसेन्जर उठाउदा रहेछन,जत्नाबाट पनि !
- sorry dear मैले गलत सोचेछु , तर मलाइ के था नि !
- तिमिले भनेजस्ता केटि रत्नपार्क को एरियातिर धेरै भेटिन्छन र ठमेलको बार हरुमा !

- उ हेर शुभम नागर्जुनको डाडो - सामुन्नेको ठूलो डाडो ! तेहि हो जो बर्षमा एकपटक एक दिन सर्बसाधारणको लागि खुल्दछ !
उस्ले सामुन्नेको ठूलो अग्लो पहाड देखाउदै भन्दै थिइ थिइ - - कहिले नि ? (सोधिहाले )
- दसैको टिकाको दिन ....
राजा महाराजा बस्ने ठाउँ हो त्यो ! जतिबेला पनि जो कोइ लाइ जान अलाउड छैन !

केहि बेर साइडमा स्कुटर रोक्न पठाय ! राम्रो सित नियाले र एउटा तस्बिर खिचे !
बिस्मिता हास्दै थिइन - जत्ना डाडो देख्यो कि फोटो खिच्यो ! तिमिलाइ त ट्र्याकिङ्ग मा लैजाने हो भने त साच्चै टाइमपास गर्छौ होला हैन !
- भबिस्यमा फोटोग्राफर बन्ने योजना छ कि क्याहो ?
- हा हा हा .....  लामो हासो हास्दै उ भन्दै थिइ !
                            ~ ६५ ~

घाम र धुलोले गर्दा चेहेरा ओइलायको फुल जस्तै भयको थियो ! केही पिरो ,चटपटे खान मन लागेको ले त्यहा दुबैले एक / एक प्लेट पानीपुरी खायौ ! मलाइ स्वयम्भु जाने मन थियो ! बिस्मिता पनि भन्दै थियन स्वयम्भु बाट काठमाडौ को सिन राम्रो देखिन्छ जाउ नत !

बिचबिचमा आउने जाने खाल्टाखुल्टिले हामिलाइ एक आपसमा ठोक्याउथ्यो ! म फेरि पछाडि सर्थे र पनि केहिबेरमै फेरि यस्तै ! मानौ आउनेजाने खाल्टाखुल्टिले पनि जानी जानी नै हामिलाइ ठोक्यायका हुन ! यसरी हुत्तियर ठोकिदा मेरो शरिर बिस्मिताको शरीर मा टासिन्थ्यो ! उस्को शरीर मेरो भन्दा निक्कै तातो थियो ! त्यो तातो नै न्यानो मायाको स्पर्श थियो !

" हुत्तियर एक आपसमा शरिर ठोकिदा उछिट्टियका मायाका झिल्का हरुले शरिरको प्रतेक अङ्ग अङ्गमा उर्जा भरेको थियो ! जस्ले बिस्मिता र मेरो प्रेमको दियालोमा तेल थपिरहेको हुन्थ्यो , कहिले ननिभ्ने गरि , सधै भरी / जुनि जुनि ....."

बारम्बार ठोकिदा शरिरमा एक किसिमको करेन्ट ले उत्तेजना पैदा गर्थ्यो ! हेल्मेटले थेग्न नसकेको उन्को उडिरहेको कपालले कहिले गालामा त कहिले आखामा स्पर्श गरिरहेको हुन्थ्यो ! घरिघरि ठोकिदा उन्को कम्मर मा बेस्सरी कस्सिलो पाराले समाउथे र उन्को शरीर मा टाउको राख्थे, उनैलाइ मेरो पुरै जिउ बोकाइदिन्थे ! कुनै कुनै बेला कम्मरमा कस्सियका मेरा हातहरु उन्को छाती तर्फ उकालिन्थे ! कसैले नदेख्ने गरि उन्का कसिला छाती चरप्प समाइदिन्थे !

यसो गर्दा आफैलाइ कन्ट्रोल राक्न सक्थिन ! उन्को मायाको न्यानो स्पर्सले शरीर आफै पग्लिदै थियो ! मेरो भित्री कपडा मा लागिरहेको चिसो , चिफ्लो र्यालले प्रमाणित गर्थ्यो !  पग्लियर चिप्लेटि खेलेको बरफको थोपा जस्तो तप्प तप्प ....!

यसरी उन्का छाति समाउदा बिस्मिता चिडचिड गर्थिन !
- पिलिज शुभम के गरेको ! बाटोमा कसैले देखे भने नराम्रो हुन्छ ! आफुलाइ कन्ट्रोल मा राख जे गर्नु आफ्नै रुममा गर्नु नि !
हामी स्व्यम्भु पुग्यौ !

स्कुटर पार्क गरेर सिडि चड्ने बेलामा बिस्मिता भन्दै थिइन यहाँ कतिवटा सिडि छन गन्दै जाउ है ! अठत्तर वटा सिडि पार गरेका थियौ पछाडी बाट आयको बादरले उन्को हातमा लियको चिप्स र कोल्डृन्क को प्लास्टिक ब्याग खोसिदियो
डरायर झ्याप्पै मलाइ समातिन ! बादर पनि कस्ता चलाख , चतुर्‍याइँ अनि कस्ता चन्चल स्वभाव का तेसैले त सबैले बादर भन्छ्न !
आखिर बादर , बादर न हो !

                         ~ ६६ ~

पर्खालमाथि बसेर आधा आधि छितर्दै खादै गरेको बादर को रमिते हेरियो ! उस्ले पुरै कोल्डृन्क पोख्यो ! बिस्मिता रिसाउदै भन्दै थिइन - बादरले आफ्नो घर पनि बनाउदैन र अरुको पनि बनाउन दिदैन - हो रैछ !

मलाइ यो खेल निक्कै रमाइलो लागिरहेको थियो ! बादर का क्रियाकलाप सबै क्यामेरा मा कैद गर्दै थिय ! बिस्मिताले घुचेट्दै थिइन जाउ न छिटो फेरि राती हुन्छ , साझ हाम्रो पहिलो भेटको सेलिब्रेट गर्नु छ !

माथि फेरि बादरको अर्को हुल देखियो ! उनिहरु पनि केहि खादै थिय - यिनिहरु पनि अरु कसैको खानेकुरा झ्याप पारेका होलान ! राता अनुहार मोटा फुस्रा बादर ! , अनुहार जस्तै उस्तै रातो उन्को हिप्स ! बादरका साना बच्चा खेलिरहेका थिय त कोइ दूध पिउदै थिय ! बिस्मिताले पनि दूध पिउदै गरेको बादर को तस्बिर खिचिन !

- हेरन शुभम कस्तो मायालाग्दो !
- अहिले क्यामेरा पनि लगिदेला अनि लाग्छ खुप बादर को माया बिर्सियौ तिम्रो ब्याग हडपेको  .....

( हा हा हा ......... दुबै हास्यौ )

बादर को जोडिले गरेको यौन कृडा पनि प्रत्यक्ष देखे ! जो मैले जिन्दगिमा कहिले देखेको थिइन ! हेर्ने गर्थे डिस्कभरि च्यानल मा बादरको चर्तिकला तर आज यहाँ लाइभ देखियो ! आफैलाइ आफैले एक अलग न्याचुरल दुनियामा हराइसकेको थिय ! मन उमङ्ग थियो , उत्साहजनक र निक्कै रोमान्टिक ......!
स्वयम्भू को टुप्पोमा पुग्यौ ! यस्तो लाग्दथ्यो कि स्वयम्भू को दुई आखाले हामिलाइ नै हेरिरहेको छ ! दर्शन गर्यौ ! म त्यहाको कलात्मक मा निक्कै उत्साहित भय ! प्राचीन काल देखि नै बनेका यी बिराजमान मठ मन्दिर मा कुदेर बनाइयका हस्तकला  !  किरातकाल / लिच्छिबिकाल देखि नै बनेका हजारौ पुरान मन्दिरहरु

त्यहा स- साना अरु पनि मन्दिर हरु थिय ! एक एक गरि सबै हेर्यौ ! प्रतेक पल पल का फोटाहरु खिच्यौ ! तेत्तिकैमा एउटा कुइरे नजिकै बाट गुजृदै थियो , मैले उस्लाइ स्वयम्भु को मन्दिर आउनेगरि हाम्रो तस्बिर खिच्न लगाय !
वाउ ! नाइस भन्दै दुई / तिन क्लिक हानिदियो !
- Thank u sir !
- Welcome .../ नमस्ते !

लगभग पुरै काठमाडौ को सिन प्रत्यक्ष देखिदो रहेछ यहाबाट ! बाक्लो घना बस्ती ! घरै घरहरुले खचाखच , निक्कै रमणिय पारदर्शी त्यो मनमोहक दृस्य राजधानी काठमाडौ को !
सुन्दर दृश्य हरुले मन जित्यो ! मनलाइ काबुमा राखेर हेरिरहन सकिन र तीन / चार ओटा सेल्फी खिचे ! बिस्मिता भन्दै थिइन पाच बजिसक्यो अब जानू पर्छ है ! हामी टाढा छौ , साझको बेला निक्कै ट्राफिक हुन्छ !

                         ~ ६७ ~
                       
खाली हात फर्किन मनले मानेन ! बिस्मिताको लागि एउटा भगवान को चित्र भयको किचन किनिदिय !
- लौ तिम्रो स्कुटरको चाबी राख यसैमा ! जो तिम्रो प्रतेक सफरमा तिमिलाइ सेफ राख्नेछ !
गणेश को मुगा भयको अङुठी किनेर भन्दै थिइन राती सेलिब्रेट गर्दा लगाइदिन्छु ! अहिले होइन शुभम !

फर्कियौ हामी , जमल हुँदै दरबार मार्गबाट घन्टाघर ! लेफ्ट मोडियर कमलादिको गणेश मन्दिरमा तिन फन्को मारी दर्शन गर्यौ !
अत्यन्तै भोक लागेको थियो ! बिस्मिता लाई रेस्टुरेन्टमा जाने आग्रह गरे !
- मैत्रीदेवि को मो:मो निक्कै फेमस छ त्यहा खाजा खाउला है !
- हस

निक्कै भिड ! बस्ने टेबल खाली थियन ! दुइ प्लेट मो:मो पार्सल लिय रु ३२० तिरेर ! कति महङ्गो हो बाबै त्यहा !काठमाडौ मा बसेर यसरी दिनहु गर्लफ्रेन्ड घुमाउने हो भनेत महिनाको लाख ले पनि नपुग्ला ....( मनमनै कुरा सन्किय )

छेवैमा रहेको स्विट पसलबाट बिस्मिता केक किन्दै थिइन ! साइडमा रहेको वाइन पसलबाट एउटा रेड वाइको बोतल किने ! बिस्मिता कराउदै थिइन !
- के डृन्क बिना सेलिब्रेट हुदैन र ?
- हल्का रमाइलो गरौन आज ! फेरि कहिले भेट होला या नहोला !
- किन भोलिबाट मलाइ छाडेर जाने प्लानमा छौ कि क्याहो ? ( हा हा ....हास्दै बिस्मिता भन्दै थिइन )

- तेस्तो कहिले हुदैन , जिबनको अनन्त कालसम्म तिमिलाइ नै माया गर्ने कसम खायको छु ! बरु यो प्राण त्याग गर्न पर्ला तर तिमिलाइ बिर्सिन सक्ने छैन !
- मजाग गरेकी तिमी त सिरियस पो भयौ ! ( शुभम पनि न )

केही परबाट बदाम का प्याकेट र स्नेक्स हरु लिय ! सुकुटी र सादेको हासको छोइला पनि , - यहाको फेमस रहेछ !

जादाजादै काठमाडौ का प्रतेक चोक , गल्ली र बाटोको नामहरु बताउदै बिस्मिता ले स्कुटर चलाउदै थिइन ! केही बेर त म टुरिष्ट र बिस्मिता गाइड भयौ ! द्वारिका होटेल अनि बाजेको सेकुवा हुँदै आफ्नै रुममा पुग्दा लगभग आठ बजि सकेको थियो !

बिस्मिताले पहिला आफू फ्रेस भयर आउने भन्दै बाथरुम पसिन ! ल्यायको सबै सामन हरु मिलाय !  दिनभरी कैद गरेका तस्बिर हेर्दै थिय ! मोबाइल स्विच अफ हुन लागेको थियो !
- पानी तातिसक्यो गिजरमा ! शुभम नुहाउन जाउ ! कालो ब्रा र टावेलमा गुट्मुटिदै बाहिर निस्किइन !
समाते , चिसो कपालबाट बगिरहेको पानीले मलाइ भिजाउदै थियो ! मनले मानेन एक किस को चान्स मारिहाले !
- छिटो नुहायर आउ यो सप गर्न पूरा रात बाकी छ , शुभम !

जिवनमा पहिलो पटक म यसरी प्राइभेट कोठामा कसैसित बसेर मायाको सेलिब्रेट गर्दैथिय र उसैको अङालोमा रात बिताउदै थिय !

" अनगिन्ती कुराहरु मनभित्र मडारीन थाले , हजारौ प्रश्न मनमा खेल्न थाल्यो , सोचे बिबिध कुराहरु ! आफै सोध्थे आफैमा उत्तर दिन्थे ! बिगतका कुराहरु पनि सोचे ! राम्रा पनि सोचे नराम्रा पनि  ..........!"

                       ~ ६८ ~

फ्रेस भयर बाहिर निस्किदा बिस्मिताले टेबलमा केक सजायर राखेकी रहिछन ! साइडमा रेड वाइन को बोतल अनि प्लेटमा ल्यायको सुकुटी र सादेको हासको छोइला !
रातो गुलाबको फुलहरु पनि किनेकि रहिछन पत्तै पाइन ! काचको टेबलमा चारैतिर यत्रतत्र छरियका थिय ! सेतो बेडसित माथी पोखियका राता गुलाबका पत्रहरुले स्वागत गर्दै थियो , सायद आज हाम्रो हनिमुन हुदैछ ! बिहेको पहिलो रात..........

हुन पनि हो , हाम्रो चिनजान पछि हामी पहिलो पटक भेटेका थियौ र हाम्रो पहिलो रात थियो , आज हामी सङै थियौ !

मैले ल्याइदियको गुलावी लेहेङ्गा मा सजियकी बिस्मिता रातो लिपिस्टिक र खुल्ला छोडेको सिल्कि कपाल ! हातभरी लगायका प्याजी चुराहरु अनि पेन्सिल हिलका गोल्डेन स्याण्डिल मा कुनै नव बिबाहित दुलही भन्दा कम देखियकी थिइनन  !
- अरे वाह ! आज बिस्मिताको बिबाह हो कि क्याहो ?  ( जिस्काइ हाले / हा हा हा .......)
- यदि मेरो बिबाह हो भने तिम्रो पनि त होला नि ?

कडा जवाफ आयो ! प्रतेक कुराकुरा मा सहि र चित्तबुझ्दो जवाफ फर्काइहाल्थी - कस्तो ट्यालेन्ट दिमाग उस्को !
कस्ता मिठा कुरा उस्का !
नजाती र नचाइहिने कुरा त रतिभर नि गर्दिनथी बरु म भने मौका पाय चौका हानिहाल्थे .....!
भन्ने गर्थिन -
" कोइली "-  एक नम्बरको " कोइली " हौ तिमी .........

कोठामा आइरहेको फर्फ्युमको सुगन्ध सायद रिसेप्सन सम्म पनि पुगेको होला जस्तो लाग्थ्यो ! यस्तो थियो कि यहाँ कुनै भयानक राजघरानको म्यारिज रिसेप्सन हुदैछ ! बाहिर गार्डेन मा पनि अरु कसैको पार्टी चलिरहेको थियो ! मानौ त्यो पार्टी पनि हाम्रो नै हो र आयका सबै मान्छे हाम्रा पाहुना हुन्न !
बाहिर बजेको म्युजिक हरु हाम्रो कोठाको भित्ता भित्ता मा ठोकियर हामिलाइ इम्प्रेस गर्दै थियो ! हाम्रो कोठा भित्रै बजे जस्तो आभास दिलाइरहेको थियो !

सेतो सर्ट , कालो पाइन्ट , रातो टाइ अनि ब्ल्याक सुज माथि लगायको कालो कोट मिलाइदिदै सानो फुलको टुक्रा कोटको देब्रे साइटको गोजिमा सजाइदिदै थिइन !

केकको बिचभाग मा बलेको क्यान्डिल को रोशनी ले कोठामा एक अलग रङ्ग भरेको थियो ! मानौ यो एक घामपानी बिच लागेको इन्द्रेणी को रङ्ग हो , दिपावलिमा दिदी बहिनिले लगाइदिने सप्तरङ्गि टिकाको रङ्ग हो ! ठूलो बगैचामा फुलेका हजारौ फुलहरुको मिश्रीत रङ्ग हो ! सुन्दर रङ्ग , जिवनको सुनौलो रङ्ग ! कस्तो अचम्मको बिबिध रङ्ग .........!

" वर्णन पनि गर्न नसकिने छिनभरमै फेरिइरहने मायाको रङ ......."

बिस्मिता एक्टक नजर नहटाइ जलिरहेको क्याण्डिल हेरि रहेकी थिइन ! एकोहोरो हेर्न थालिन हेर्दा हेर्दै खै के सोचिन ! उन्को आखाबाट अचानक आशु बग्न थाल्यो ! केकमाथी बोलिरहेको क्यान्डिल एक्कासि निभ्न पुग्यो !

                            ~ ६९ ~

निभेको क्याण्डिल पुन: बाले ! मन्मा फेरि प्रस्न खेल्न थाल्यो ! यसरि शुरुवात नै नहुदै बलेको क्याण्डिल निभ्नु सायद शुभ होइन , अशुभ हो !
कताकता लाग्यो - यसरि कसिदै गयको हाम्रो प्रेमको डोरि कस्ले तोड्दै छ ! आखिर कस्को नजर लाग्यो होला ? ओपनिङ नै नहुदै यसरि क्याण्डिलको रोशनी कस्ले बुझाइ दियो ?

- हैन के हुदैछ आज ?
- के यो हाम्रो मायाको टुट्ने शंकेत त होइन ?
के के सोचेन यो दिमागले ! मन त हो ! जो यो हावा र प्रकाशको रोशनि सङै एउटै रफ्तार मा दगुर्छ - मान्छेको सोचाइ पनि !
बिस्मिता ले हतपत आफ्नो आँखा को आँसु पुस्दै भन्दै थिइन
- Sorry Dear .....!
- के भयो बिस्मिता ?
- केही होइन !
तिम्रो यो निस्चल माया को बारेमा सोच्दै थिय ! जिन्दगिमा धेरैले माया गर्ने कोशिस गरे मलाइ , तर मैले तिमिलाइ माया गरे ! खै कसरी गरे मलाइ नै थाहा छैन ! शुभम !

सोच्थे माया केवल क्षणिक खेल हो तर होइन रहेछ ! आज बल्ल बुझे ! मलाइ माया मा बिस्वास लाग्दैन्थ्यो तर आज मैले कसैलाइ बिश्वास गर्न थाले ! प्रेमका पछाडी लागेर पागल हुने छत्तौराहरुलाइ सम्झाउथे तर आज आफै पागल हुदैछु तिम्रो प्रेम मा  !
आखिर खै किन "शुभम " मलाइ नै थाहा छैन !

कता कता डर लाग्छ कुनै बेला एक्कासी बिछोडियौ भने , मेरो के हालत होला ?
म त्यो पल परिकल्पना पनि गर्न सक्दिन ! कसरि हाम्रो माया यसरी प्रगाढ हुँदै गयो ?
आखिर हाम्रो माया को यात्रा कहाँ र कहिले सम्म ?

"असम्भव कुरापनी सम्भव हुन्छ त्यो अन्तर आत्मा देखि नै खोज्नु पर्दछ तर खै ............."
म गलत छैन शुभम न त मेरो नियत नै ,

मैले तिमिलाइ बिनाबताय नै अमेरिका जाने DV भोरे तिम्रो नाम राखेर !
के के सोचिन यो मन्मा तिम्रो लागि , तिम्रो खुसिको लागि , तिम्रो जिन्दगिको लागि  ! यदि तिमी सक्सेस भयौ भने तिमिसित नै अस्ट्रेलिया को सपना देखेकि थिय ! यदि म सक्सेस भय भने अमेरिकाको सपना देख्दैछु !

- " के म गलत गर्दैछु र शुभम  ?"

" मैले तिमिलाइ आफुलाइ भन्दा पनि धेरै माया गरे ! आफ्नो परिवार लाई भन्दा पनि बढी माया गरे र आफुलाइ जन्मदिने आमाबुवा लाई भन्दा पनि ..... तर आज तिम्रो आखामा यो भन्दा पनि बढि माया देखे - जो तिमी गर्छौ मलाइ ! तेसैले आज यति भावुक भय ! "
- आइ लभ यु शुभम ....

                           ~ ७० ~

आज हामी हाम्रो फ्रेन्डसीप को नवौ महिनामा यसरी केक काटेर पहिलो पटक सेलिब्रेट गर्दैछौ ! आज नौ महिनामा हाम्रो प्रेमको जन्म हुदैछ ! हामी प्रेम जन्माउदै छौ ! प्रेमको जन्मोत्सव मनाउदै छौ ! प्रेममा खुशि साट्दैछौ ! यसरि नवौ महिनामा जन्मियको हाम्रो प्रेमको को नाम - "बिस्मिता" राख्दैछौ !
बिस्मिता भन्दै थिइन
- तिमी केक काट शुभम !
- नाइ तिमी काट्नु पर्छ ( भन्दै थिय )
-  उसो भय हामी दुबैले सङै काटौ !

" बिस्मिताको देब्रे हात माथि मेरो दाहिने हातले सङै एकैचोटि छुरी समायौ र केण्डिल फुक्दै केक काट्यौ "

- "आइ लभ यु टु यु " ...........!!!

रमाइलो अनुभूति एक अलग अन्दाज अनि भिन्न मायाको समीप्य लाइ हामी आज एक गर्दै थियौ ! केक काटेर सेलिब्रेट गर्यौ ! दुबैले एक एर्को लाई खुवाउदै थियौ ! तेत्तिकैमा बिस्मिताले मेरो ओठमा लागेको केक आफ्नो मुखले चाट्न थालिन ! हग गर्यौ ! अनि मायाको अटुट बन्धनको कसम खायौ कहिले नछुटिने अनि नटुटिने ...

रेड वाइन को चेस गर्यौ !
नपियको पनि नौ महिना भयको थियो ! मैले जब बिस्मितालाइ पायको थिय उस्दिनदेखि पिउन छाडेको थिय !

बिस्मिता पनि भन्दै थिइन
- " लाइफमा पहिलो पटक स्वाद चाख्दै छु कक्टेल बनाउदैछु , माया र वाइनको एकै साथ "
- एक टुक्रा सादेको हासको छोइला मेरो मुखमा खुवाउदै ......

                            ~ ७१ ~