" सफल प्रेम मात्रै होइन , असफल प्रेम पनि प्रेमको प्रतीक हो "

जो सपना थियो त्यो बिपना जस्तै लाग्दथ्यो । जो बिपना थियो त्यो सपना जस्तै कहिल्यै लागेन मलाइ फरक यत्ती मात्र हो । तर आजकल ती शब्द र त्यो माया केवल क्षणिक सपना नै थियो भनेर आफ्नै मस्तिष्कलाई भ्रम तुल्याउनु बाहेक अरु केही भन्ने ठाउँ नै छैन । कोरोनाको माहामारीले सन्सार हल्लाए झै अनायसै मन हल्लिएको छ आज । देशले लकडाउन थपे झै मर्ने मिति थपिरहेको कुरा कुनै नौलो होइन । बलियो अर्थतन्त्र झुरैझुरा भएर कमजोर भएझै मन टुटेको छ । फुटेको छ बादल झै यो मुटु । धमिलिएको छ नयनले देखेजती सबै र त्यही धमिलिएको एउटा कुनामा साउती मारिरहेको छ तस्बिर ।


हेर्दाहेर्दै आजपनी केहिबेरमै बिलायो उनको तस्बिर । आँखा  उस्तैगरि धमिलिएर ओइलाए निगुरोको साग ओइलाए झै । सुक्दै गए आँसुहरु पनि , मन रोएपनी आँखा रोएनन आज । नमज्जाले दुखिइ मात्र रहे । राता र सुन्निएका आँखा देखेर होला नम्रताले सोध्दै थिइन -

के भयो अतीत ?

किन यसरी उदास आजकल ? कैयौं पटक फोन गर्दा बल्लतल्ल एक चोटि मात्र कल उठाउछौ त्यो पनि राम्रो सङ्ग बोल्न खोज्दैनौ ? धेरै दिन भयो अजकल केही पोस्टहरु पनि गर्दैनौ । यसरी आफुलाइ एकान्तमा राखेर शुन्यतामा विलाउनु एउटा कायरको उपाधि जित्नु हो । तिमी जस्तो ब्यक्ती यसरी ओइलाउदै गए हामीमा श्वास कसरी पलाउनु ? तिमी केवल आफ्नो मात्र सोचेर आफ्नै सन्सारमा विलाउदैछौ , ऐनामा हेर आफुलाइ एकपटक , आफ्नो कस्तो हालत बनायौ । आफुले आफैलाइ चिन्न नसक्ने भयौ र आज साथिहरु चिन्न छोड्यौ । तिमीबाट हामीले यस्तो अपेक्षा राखेका पनि थियनौ तर आज तिम्रै चर्चा छ साथीभाइ , परिवार , महोल्ला र ग्रुप च्याटहरुमा । आखिर किन बोल्दैनौ अतीत .
किन ............?

उस्का फगत कुराहरु सुन्ने मुडमा थिइन म । नम्रता एकोहोरो बडबडाउदै थिइ । उस्को फोन काटिदिए । मोबाइलको डाटा अफ गरिदिए । आज निक्कै मन चर्कियो । मुटु भक्कानियो र गाठो परेर आयो । अवरुद्ध गला झन सुक्दै जान लाग्यो । बाहिर निस्किन सक्ने अवस्था थिएन । निस्किए पनि सबै बन्द थियो बजार । सरकारले  सबै बन्द गरेको थियो कोरोना नियन्त्रणको लागि , त्यस्तै उस्ले आफ्नो मन शान्तिको लागि बन्द गरेकी थिइ बोल्न म सङ्ग आजकल ।
सोचेको पनि थिइन यति सजिलै तिमीमा परिवर्तन आउला भनेर । कुनै बेला डिस्कस हुन्थ्यो र पनि पछि एक एर्काले बुझ्दथ्यौ । फेरि प्रेमको डोरी झन कसिलो हुदै जान्थ्यो र मायाको मुना हुर्किन्थ्यो । बिनाकारण अपत्यारिलो तरिकाले तिमीले सानो कुरालाइ बहसको विषय बनायौ । के हाम्रो जिन्दगीको सफर यहीँ र यत्ती मात्र थियो र ? आफैमा एकोहोरो प्रश्न र प्रस्ताव मडारिदै जान थाले। उस्का कुराहरुले झन मन बिछिप्त पार्यो । हुन पनि हो । आजकल म सवैबाट टाढा गएको छु । मलाइ साथीभाइ , आफन्त , यो दुनिया सबैबाट मन मर्दै जान लागेको छ । त्यसैले होला मन भुलाउनको लागि बर्षौ देखि छाडेको व्हिस्की फेरी पिउन मन लाग्यो ।

दराजमा रहेको बोतल निकाले । अब दु:खसुखको साथी यहि बोतल मात्र हो जस्तो लाग्यो । हुन पनि हो खै आजकल यहि बोतल सबैभन्दा प्रिय लाग्न लागेको छ । जस्ले अनायसै आउने यादहरु नशामा भुलाइदिन्छ । के म सहि छु या गलत ? त्यही नशामा आज केही शब्द छिरोल्ने  प्रयास गर्दैछु ।

अन्तिम पटक सुमसुम्याएका ती कोमल हातरुको स्पर्श आज पनि उत्तिकै उत्तेजित लाग्छन प्रिय । मलाइ याद छ तिमी टाउको राखेर मेरो काखमा सुतिरहेको बेला निक्कै रोएकी थियौ । आँखाबाट खसेका ताता आँसुका तप्केनाहरु मेरो खुट्टामा पर्दा मात्र थाहा पाएको थिए तिमी चाल नपाउने गरि साच्चै रोइरहेकी रहेछ्यौ । बन्द कोठामा तिमीलाइ भुलाउन निक्कै मुस्किल भयो मलाइ । त्यो दिन रोयरै बित्यो । मलाइ याद छ प्रिय जहाँ हामी शुन्यताको सन्सारलाई बिथोल्दै एउटा नया प्रतिध्वनिलाई स्पर्श गर्दै थियौ तब तिमि निर्वस्त्र भएर गर्ल्याम्म ढलाएकि थियौ बिस्तारामा । त्यो रात कसरी बिर्सिन सक्छु र म । आज पनि लाग्छ प्रिय ती रसिला ओठहरु मेरा ओठहरुमा स्पर्श गरिरहेका छन । ती पोटिला छातीका स्तनहरु मेरो शरीर माथी ठोकिइरहेका छन । त्यो सिमलको भुवा जस्तै नरम र सिल्की कपाल उडेर मेरो हरेक अंग-अंगमा उत्तेजित भर्दैछ र ती कोमल हातहरु सलबलाउदै छन संबेदनसिल अंगहरुमा । तिमी यसैगरी प्रयास गर्दै हुन्थौ एउटा प्रेमको सागरमा चुर्लुम्मै डुब्न र डुबाउन । घन्टौ यस्तै गरि खेलिरहन्थ्यौ निर्वस्त्र यो शरीरमा त्यो उत्तेजित कामुकताले चुलिएको एक भूगोल प्रेमले रुझाउन । यसरी एउटा नाङ्गो शरीरमा खेल्दा खेल्दै तिमी निदाउथ्यौ र त रात छिप्पिएर बिहान हुन्थ्यो । त्यही दृस्य सम्झेर कैयौ पटक मैले पनि ओसिएका कपडाहरु फेरेको थिय तर आज आँसुले भिजेको रुमाल फेर्दैछु , पुस्दा पुस्दै नुनिलो पो भएछ त गाँठे ।

ती रातहरु तिमी सङ्ग रोमान्समा बित्ने गर्दथे । लाग्छ आजपनी यो हावामा तिम्रै गन्ध आइरहेको छ । तिम्रो बायाँ हात मेरो छातीमा निदाइरहेको छ र तिमिले फेरिरहेको श्वासको तातो हावाले मेरो ढुकढुकी चलिइरहेको छ । रातको सन्नाटालाइ चिर्दै निस्केको बिहानीको उज्यालो झ्यालको प्वालबाट भित्र छिर्दा तिम्रो मुस्कान मिसिएको मासुम अनुहारको चित्रण प्रस्ट देखिएको छ । तिमी उहीँ   रातो सिल्की गाउनमा मुस्कुराइ रहेकी छ्यौ । फुकालेर राखेको पाउजु निहुरिएर लाउदै गर्दा देखिएका पोटिला स्तनका निप्पलले मन , मस्तिष्क र कोठामा झन तेजिलो उन्माद भर्दैछ । अब त झन खप्नै नसक्नेगरी तिम्रो मायाले गाल्दै लान थालेको छ । मन एउटा अनौठो सन्सारमा प्रवेस गर्दैछ , र मस्तिष्कले आज सहवास गर्दैछ । ट्र्याकपेन्ट पुरै भिजिसकेछ मोबाइलमा बजेको घन्टीको आवाजले फेरि बिथोल्यो यो प्रेमील सन्सारलाई दास बनाएर ।

पिउदा पिउदै कल्पनामा घोत्लिएका करोडौं थान यादहरु अब मस्तिष्कमा पनि पोखिन लागे , उठन खोज्छु खुट्टा लर्बराउछन । पलङ्गको बार समातेर उभिए तर पाइला अगि सर्दै सरेनन् । थचक्क बसे । के भयो खै यस्तो । निधार छामे हल्का जरो आए जस्तो लाग्दैछ तर फेरि पिउन मन लाग्यो बोतलमा बचेको हिजोको व्हिस्की । मनले आज बेस्सरी उनैलाइ खोज्दै थियो । हातहरु काँपि रहेका थिए । समातिरहेको गिलास हल्लिदै थियो र एक आपसमा ठोकिदै थिए आइसका केही टुक्राहरु । आधा-आधी व्हिस्की हाले र बाकी सोडा हालेर गिलास भोरे । पिउन भुलेको म अब निरन्तर पिउन थाले । टेबलमा तेर्सिएको क्यामेरा मेरो कथा रेकर्ड गर्दैछ र स्ट्याण्डमा उभिएको माइक मेरो अन्तरवार्ता लिदैछ हजारौ थान प्रश्नहरु म तर्फ तेर्साएर ।

- तपाइलाइ के लाग्छ , सुफिको प्यार सच्चा थियो या आवश्यकता ?
- सुफिको जीवनमा तपाईं बाहेक अरु कोइ छ र ?
- भौगोलिक दुरिबाट टाढा भएकै कारण आफ्नो आवस्यकता पूरा गर्न सुफिले अर्कै रोजेकी हो त ?
- सुफिले माफी मागेर तपाइको जीवनमा फर्किए सुइँकार गर्नु हुन्छ त ?
- सुफिले तपाईं सङ्ग प्रेम गर्नु सेक्सको भोक मेटाउन मात्र हो या अन्य कारण ?
- यदि सुफि फर्केर तपाइको जीवनमा आउदिन भने जादाजादै  के भन्न चाहनु हुन्छ उसलाइ ?

यस्तै अनेकौ प्रश्नहरु थिए जहाँ म जवाफ विहीन थिए । शिकारीले हानेर घाइते बनाएको उड्न नसक्ने पन्छी जस्तै म जिउँदो लास बन्दै गय। कोसिस गरे तर अह एउटा पनि प्रश्नको उत्तर दिन सकिन । यहि प्रश्नहरु सुफिलाइ तेर्साए के उस्ले जवाफ दिन सक्ली त ? मन्मा झन गहिरा प्रश्नहरुले छाप छोड्न थाल्यो । त्यसैले त यहि छाप मेटाउन अधिकतम मात्रामा अल्कोहल सेवन गर्न बाध्य भए । हिजो जो मेरो जीवनमा उज्यालो छर्न आएकी थिइ सुफि आज उहीँ बिलाएर गएकी छ । उस्का कल्पना मेरो जीवनमा सबैभन्दा प्रिय हुँदै गएका थिए । उ सङ्गको यात्रा मेरो सुखद लक्ष्य हुँदै थियो । म बिश्वास गर्न पनि सक्दिन जस्ले हिजो मेरो जीवनमा प्रेमलाइ जन्मदियो आज उसैले प्रेमलाइ अपहरण शैलीमा हत्या गर्दैछ । म कसरी भुल्न सक्छु र छातिमा टाँसेर राखेको त्यो माया र राखेका साक्षीहरु । म कसरी झुक्याउन सक्छु र यी आँखालाई अनि कसरी सक्छु र भुलाउन ती अतीतका तितामीठा यादहरु ।

अनियंत्रित हावामा उडेको पात जस्तै म थिए तिमीले यस्लाइ छोपेर नदि किनारमा रोपिदियौ । सुक्दै गएको गमलाको बोट जस्तै थिए । तिमीले यस्लाइ पानी हालेर जीवन भरिदियौ । मेटिदै  गएका थिए जीवनका गोरेटाहरु तिमीले जीवनमा नया बाटाका निकासहरु खोलिदियौ तर किन तिमी आज यति रुष्ट भएर बाटो मोडिदियौ  प्रिय , ......

तिमीलाइ थाहा छ सुफि तिमी सङ्ग भेटेर निक्कै कुराहरु गर्न बाकी छ । तिमीलाइ दिएको बाचाहरु छिट्टै पुरागर्न मन छ । तिमीलाइ तिम्रो सन्सारमा खुशी राख्न मन छ र मन्मा लागेका करोडौं वेदान्तका कथाहरु छताछुल्ल पोख्न र पोखिन मन छ । भावनाहरु तिमीलाइ सुम्पेर टोल , गाउँ र शहरमा निस्फिक्री हिड्न , दौडिन र बहकिन मन छ । देशले बिकाशको फड्को मारेर काचुली फेरेझै तिम्रो अधुरो प्रेमकथालाई शब्दमा सजाउन मन छ र हरेक असफल प्रेमीहरु र सफल प्रेमीहरुलाइ एउटा उदाहरण बनेर देखाउन र सम्झाउन मन छ ।

" सफल प्रेम मात्रै होइन असफल प्रेम पनि प्रेमको प्रतीक हो "

सोच्दा सोच्दै मनले अब केही सोच्नै नसक्ने भएको छ सुफि । जे जति तिमीले गरेउ  र मायामा सजाएर साथ निभायौ त्यसको लागी  धन्यवाद तर के तिमीले एकपटक सोच्यौ त मैले तिमी प्रती गरेको व्यवहार , दिएको माया र निभाएको साथ । तर तिमी  हराउदै जान थाल्यौ टाढाटाढा मन , मस्तिष्क र शहरबाट ।  शब्दहरु मेटिएर एक्लिएको खाली पन्नामा फेरि शब्दहरुले रंगाउन मन छ र लेख्न मन छ अतितका पलकहरु । बिछिप्त भएर छितरिएका एकएक शब्दहरु जोडेर एउटा पुस्तकको आकार दिनु छ र बनाउनु छ अर्को वास्तविक नया कथा जहाँ एउटा सिङ्गो समाज पर्खिरहेको छ आखिर सत्य के थियो ......

भेट त जहाँ जोसंग पनि हुनसक्छ तर अब तिमीसङ्गको भेट भने कुनै अविस्मरणीय र संयोग हुनेछ ।  म चाहन्छु मेरो त्यो पुरानो समय फर्कियोस जहाँ म तिमीसित परिचय गर्दै हुनेछु र सोध्नेछु तिम्रो वास्तविक जीवन र जीवनकथा
पिउदापिउदै व्हिस्कीको बोतल रित्तियो । रित्तिएछ पिएको व्हिस्कीको नशा तर कुरा भने रित्तिएनन बल्ल सुरुवात हुदैछन एउटा नौलो प्रेमकथाको आयाम बनेर , जीवनका सुनौला पलकहरु झल्काउन , अतीतका गर्भमा छटपटाइ रहेका ती गुमसुदा पात्रहरु संगै नया पात्रहरूको संघर्षको कथा बोकेर
..........✍️

- शिव बस्याल ,
- 2 May 2020 sat. / Mumbai